Romatoid artritte hastalık aktivitesi ile tüberkülin deri testi sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Romatoid artrit tedavi edilmediği takdirde sakatlıklara ve ciddi ekonomik kayba neden olan bir hastalıktır. Bazı hastalar hastalık gidişini modifiye edici ajanlarla başarılı bir şekilde tedavi edilirken , hastaların bir kısmında ise bu tedavilere yanıt alınmamaktadır. Biyolojik tedavilerin kullanıma girmesi bu hastalar için bir umut ışığı olmuştur. Ancak bu ilaçların piyasaya çıkmasından sonra, hastalarda ciddi infeksiyonlarda ve tüberküloz sıklığında artış izlendi. Tüberküloz riskinin değerlendirilmesinde intradermal tüberkülin testinin önemli bir yeri bulunmaktadır. Ancak, gecikmiş tip deri duyarlılığı bozulabileceği durumlarda test sonuçlarının çok dikkatli değerlendirilmesi gerekmektedir. Romatoid artrit hastalarında da hücresel immünitenin bozulduğu yönünde çok sayıda çalışma bulunmaktadır. Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi İç hastalıkları Ana Bilim Dalı Romatoloji Polikliniğinde 15.4.2005 ile 10.06.2005 tarihleri arasında Polikliniğe başvuran ve kayıtlarımızdan telefon numaralarına ulaşılan 37 hastanın DAS28 ve HAQ skorları hesaplandı ve hastalara intradermal tüberkülin testi yapıldı. Aynı zamanda sağlıklı popülasyonla romatoid artritli hastaların tüberkülin test sonuçlarını karşılaştırmak için 37 kişilik bir kontrol grubu çalışmaya dahil edildi. DAS 28 grupları kendi aralarında sürekli veriler halinde PPD sonuçları açısından karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark olmamakla birlikte (p=0,408), DAS 28 skorları arttıkça PPD değerlerinin düşme eğilimi gösterdiği izlendi. Ayrıca, DAS 28 grupları kontrol grubu ile PPD skorları açısından karşılaştırıldığında, DAS 28 skoru arttıkça PPD median değerlerinde düşme olmasına rağmen kontrol grubu ile DAS 28 grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmedi . Yine HAQ skorları ile PPD grupları karşılaştırıldığında <10mm PPD değerlerinde HAQ skorunun daha yüksek olduğu, ancak gruplar arası farkın istatistiksel anlamlılığa ulaşmadığı izlendi (p=0,371). Sonuç olarak, bu çalışma romatoid artrit hastalarında hastalık aktivitesi arttıkça ve fonksiyonel kapasite bozuldukça kutanöz testlerde anerjinin artabileceğine dair veriler taşımakla birlikte istatistiksel anlama ulaşılamaması nedeni ile bu konuda kesin bir sonuç vermemektedir.