Antalya koşullarında örtü altı çilek yetiştiriciliğinde gibberellik asidin verim, erkencilik ve kalite üzerine etkisi

Abstract

Antalya Bölgesinde örtüaltı çilek yetiştiriciliğinde verim ve kaliteyi arttırmak ve erkenciliği sağlamak amacıyla yapılan bu çalışmada, 3 çilek çeşidi (Tufts, Vista, Cruz) kullanılmıştır. Deneme lerde, yaz dikim yöntemi uygulanmış ve erken üretim için, yüksek ve alçak tüneller kullanılmıştır. Bu yetiştirme ortamlarında denemeye alman,çilek çeşitleri, farklı zamanlarda ve konsantrasyonlarda GA" (Gibberellic acid) ile muamele edilmişlerdir. Bu amaçla, GA«'ün 0, 10, 20 ve 40 ppm'lik konsantrasyonları; 1, 15 ve 31 Aralık 1987 tarih lerinde olmak üzere, 15' er günlük aralıklarla uygulanmıştır. Elde olunan sonuçlar, yüksek tünelde yetişen bitkilerin ilk çiçeklenmelerinin; alçak tünele göre Tufts çeşidinde 17 gün, Vista çeşidinde ise 17-20 gün önce olduğunu göstermiştir. Uygulama zamanlarındaki gecikme, ilk çiçeklenme tarihlerine de yansımıştır. İlk derim tarihi bakımından yüksek tünel, alçak tünele kıyasla Tufts çeşidinde 14-17 gün, Vista çeşidinde 13-18 gün ve Cruz çeşidinde 28-33 günlük bir erkencilik sağlamıştır. Yetiştirme ortamlarına göre, yüksek tüneldeki en fazla veri min sırasıyla Tufts ve Vista çeşitlerinde 2. zamandaki, Cruz çeşidinde ise 1. zamandaki 10 ppm'lik uygulamalardan elde edildiği bulunmuştur. Alçak tünelde ise, en yüksek verim Vista çeşidinde kontrol bitkilerin den alınırken, bunu 3. zamandaki 10 ppm'lik uygulamayla Tufts çeşidi ve 2. zamandaki 20 ppm'lik uygulamayla Cruz çeşidinden alman verim değer leri izlemiştir. Ayrıca, yetiştirme ortamları ve kalite gruplarına göre en fazla verim; Tufts, Vista ve Cruz çeşitlerinde yüksek tünelde ki 2. kalite grubundan alınmıştır. Verim bakımından Tufts ve Cruz çeşitlerinde 2. uygulama zamanı daha iyi sonuç vermiştir. Her iki yetiştirme ortamında da, en yüksek kaliteli meyveler sırasıyla Cruz, Vista ve Tufts çeşitlerinden elde edilmiştir. Cruz çeşidindeki en iri meyveler de yüksek ve alçak tünellerde 1. zamandan alınırken, Vista ye Tufts çeşitlerinde bu bakımlardan farklılık XIIgörülmüştür. Uygulama konsantrasyonlarına göre yüksek tünelin 1. zaman daki 10 ppm'lik uygulaması Cruz çeşidinde, alçak tünelin 2. zamandaki 20 ppm'lik uygulaması da Tufts çeşidinde en iri meyveleri vermiştir. Uygulama zamanları bakımından SÇKM miktarları en fazla Tufts çeşidinde olmak üzere, Vista ve" Cruz çeşitlerinde 2. zamandan elde edilmiştir. Ayrıca, çeşitlerin SÇKM miktarları uygulanan GAo'ün kon santrasyon artışına paralel olarak artmıştır. Yetiştirme ortamlarına göre en yüksek SÇKM içerikleri ise, her iki tünel tipinde de sırasıyla Tufts, Vista ve Cruz çeşitlerinden elde edilmiştir.