Farklı iskeletsel ankrajla tedavi edilmiş sınıf III hastaların tedavi sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu retrospektif çalışmanın amacı farklı yöntemlerle maksiller protraksiyon uygulanmış Sınıf III anomalili bireylerin, büyüme gelişim dönemine ve tedavi yöntemlerine göre iskeletsel, dentoalveolar ve yumuşak dokudaki değişimlerini karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız maksiller retrognatisi bulunan iskeletsel Sınıf III anomaliye sahip toplamda 102 bireyden oluşmaktadır. İskeletsel ankraj grubu 43, Yüz maskesi grubu 40 ve Alt-RAMEC grubu 19 birey içermektedir. Alt-RAMEC grubu bireylere 9 haftalık Alt-RAMEC prosedürü sonrası maksiller protraksiyon uygulanmıştır. Protraksiyon amacıyla İA ve Alt-RAMEC grubu bireylerde, maksillada ikinci premolar dişler ile birinci molar dişler arasına uygulanan mini vidadan, mandibulada lateral ve kanin diş kökleri arasına yerleştirilen mini plaklar arasına 225 gram kuvvetle intermaksiller elastikler uygulanmıştır. YM grubunda, Petit tipi yüz maskesi ile her bir taraf için 400-450 gram kuvvet uygulanmıştır. Bu üç grubun tedavi etkinlikleri prepeak ve postpeak gelişim dönemlerine göre değerlendirilmiştir. Ayrıca İA prepeak dönemde protraksiyon uygulanan 13 birey (2,76±0,76 yıl) ile postpeak dönemde protrksiyon uygulanan 16 bireyin (3,02±0,50 yıl) uzun dönem sonuçları sabit ortodontik tedavi sonrası değerlendirilmiştir. Bulgular: Maksiller protraksiyon miktarı prepeak ve postpeak dönemde tedavi grupları arasında benzerdir. Ayrıca gelişim dönemine göre karşılaştırmada prepeak dönemde protraksiyon miktarı daha fazla bulunsa da dönemler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı. Tedavi grupları arasında belirgin fark alt keser konumlarında gözlemlendi. YM grubunda alt keser retrüzyonu, İA ve Alt-RAMEC gruplarında alt keser protrüzyonun meydana geldiği gözlendi. Üst keser protrüzyonu YM grubunda daha fazla gözlemlendi, ancak gruplar arasında istatistiksel olarak benzer bulunmuştur. YM grubunda üst molar dişlerin ekstrüzyonu ve mesializasyonu diğer gruplara göre daha fazla bulundu. İA grubunda maksillanın sagittal yöndeki konumu sabit ortodontik tedavi sonrasında stabil bulunsa da mandibular büyüme nedeniyle maksillomandibular ilişki olumsuz etkilenmiştir. Sonuç: Üç farklı yöntemde de başarılı bir şekilde maksiller protraksiyon sağlanmış ve maksillo-mandibular ilişkiler düzeltilmiştir. Postpeak dönemde de Sınıf III hastalarda başarılı bir şekilde maksiller protraksiyon elde edilmiştir. İA ve Alt-RAMEC gruplarında fasiyal açı dışında benzer etkiler gözlendi.