Abstract:
Periodontal Olarak Hızlandırılmış Tedavi Prosedürlerinin Diş Hareket Hızına Olan Etkilerinin Değerlendirilmesi Amaç: Bu çalışmanın amacı, minimal-invaziv cerrahi bir yöntem olan mikroosteoperforasyon (MOP) yönteminin üst molar distalizasyon hızına olan etkisinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışmamıza Sınıf II molar ilişkisi bulunan ve servikal headgear ile molar distalizasyonu yapılması planlanan 6 erkek ve 11 kız olmak üzere toplam 17 hasta dahil edilmiştir. MOP uygulanmasını sağlayan FDA onaylı Sınıf 1 medikal aygıt olan Propel yarım çene (split-mouth) dizaynda kullanılmıştır. Propel ile MOP'ların uygulandığı taraf çalışma grubu, herhangi bir işlem yapılmayan taraf ise kontrol grubu olarak adlandırılmış ve 34 taraf değerlendirilmiştir. Çalışma materyalimiz; molar distalizasyonundan hemen önce (T0) ve molar distalizasyonu sonunda (T1) alınan 3B dijital modeler, panoramik ve sefalometrik filmlerden oluşturulmuştur. Bulgular: Araştırmanın sonuçlarına göre T0-T1 zaman aralığında meydana gelen molar distalizasyon miktarı, Propel ile MOP oluşturulan çalışma grubunda (5,11±1,28 mm) kontrol grubuna (4,08±1,20 mm) göre isatistiksel olarak anlamlı miktarda fazla bulunmuştur (p<0,05). Diş hareket hızı, oluşan devrilme miktarı ve rotasyon miktarı açısından gruplar arasında farklılık yoktur. Sefalometrik değerlendirmede distalizasyon sonrasında dik yön boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı bir artış olduğu saptanmıştır (p<0,05). Alt ve üst keser açılarında azalma ve üst dudakta hafif retrüzyon saptanmıştır (p<0,05). Sonuç: MOP yöntemi diş hareket miktarını arttırmada etkili bir yöntemdir ve tedavi süresinin kısaltılmasında uygulanabilir.
