Loving Vincent filmi üzerinden resim ve sinema ilişkisini yeniden düşünmek: Bekleyiş filmi

Abstract

Sinemanın en fazla etkilendiği sanat dalı olan resim sanatı; ışık, renk, senaryo ve kompozisyon gibi birçok noktada sinemaya referans olmuştur. Resim ve sinemanın ilişkisini açık bir şekilde gözler önüne seren Loving Vincent filminde kullanılan teknik, bu çalışma için gerçekleştirilen Bekleyiş isimli film projesine ilham kaynağı olmuş ve yine bu teknikten yola çıkılarak Umut filmine alternatif bir son oluşturma imkanı sorgulanmıştır. Çalışmada öncelikle resmin sinemaya etkisi genel hatlarıyla araştırılmış, sonrasında Loving Vincent filminin yapım aşamasına bakılmıştır. Ayrıca Türkiye'de 1970'lerde toplumcu gerçekçi sanatı temsil eden iki sanatçı olan ressam Nuri İyem ve yönetmen Yılmaz Güney'in eserlerinin disiplinlerarası bir bakış açısı ile araştırılması amaçlanmıştır. Nuri İyem'in Barış Özlemi tablosundaki insanlar ve Yılmaz Güney'in Umut filmindeki karakterlerin taşıdığı benzerlikten yola çıkılarak, bu iki sanatçının sanat anlayışları sosyolojik analiz yöntemiyle ele alınmıştır. Bununla birlikte toplumcu gerçekçi sinema ve toplumcu gerçekçi resmin temsilcileri, Yılmaz Güney ve Nuri İyem referans alınmıştır. Görsel malzeme olarak sadece yağlı boya tabloların kullanıldığı Loving Vincent filmi, kullandığı teknik sayesinde sinema ve resim sanatını birleştirmekteki ustalığıyla sinemada yeni bir anlatım modelini geliştirmiştir. Tez çalışmasında bu anlatım modeline odaklanılmış, Nuri İyem'in karakalem çizimleri yeniden biçimlendirilerek Bekleyiş isimli film projesi gerçekleştirilmiştir.