Doksorubisin ile kalp yetmezliği oluşturulan sıçanlarda timokinonun kardiyoprotektif etkilerinin araştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmada doksorubisin (DOX) kullanımının indüklediği kardiyolojik değişimler ve bu kardiyolojik değişimlere timokinon (TQ) uygulamasının etkileri incelenmiştir. Bu amaçla sıçan kalplerinden ventriküler miyositler izole edilerek elektrofizyolojik özellikleri incelenmiş ve muhtemel hücresel mekanizmalar araştırılmıştır. Yöntem: DOX verilerek sıçanlarda kalp yetmezliği modeli oluşturuldu. 4 haftalık deney süresince DOX ve DOX+TQ gruplarına her seferinde 3 mg/kg olacak şekilde 5 kez intraperitoneal olarak DOX enjekte edildi. DOX+TQ ve KON+TQ gruplarına TQ (10 mg/kg) gavaj yoluyla verildi. 4 haftanın sonunda hayvanların kalplerinden izole edilen ventrikül miyositlerinden fraksiyonel kısalma, aksiyon potansiyeli (AP) ve AP'ye etkisi olabilecek L-tipi Ca+2 ve K+ kanallarının akımları kaydedildi. Western blot yöntemi ile protein ekspresyon seviyeleri belirlendi. Protein karbonil ve total antioksidan kapasitesinin (TAK) ölçümü kit ile yapıldı. Bulgular: DOX grubunda sarkomer boyunda artma gözlemlenirken fraksiyonel kısalmanın azaldığı ve gevşeme süresinin uzadığı görüldü. Buna karşın TQ uygulamasının bu parametreleri düzelttiği görüldü. DOX ve DOX+TQ gruplarının AP repolarizasyon sürelerinde uzama olduğu, ancak bu uzamanın DOX grubunda anlamlı seviyeye ulaşamadığı görüldü. DOX grubunda Ca+2 kanal akımlarında artma görülürken TQ uygulamasının bu değişimi düzelttiği ve Ca+2 kanal kinetiklerini değiştirdiği görüldü. Potasyum akım genliklerinde herhangi bir değişiklik görülmezken, DOX grubunda kanal kinetiklerinin yavaşladığı bulundu. Protein ekspresyonlarına bakıldığında p-PLN/PLN ekspresyonunda DOX ve DOX+TQ grubunda artış görülürken SERCA, CAMKII, p-CAMKII ve prokaspaz-3 protein ekspresyon seviyelerinde azalma görüldü. NOX protein ekspresyonu, TAK ve protein karbonil seviyelerinde gruplar arasında herhangi bir fark görülmedi. Sonuç: Çalışmamız sonunda DOX-indüklü kalp yetmezliğine ilişkin elektrofizyolojik anormallikleri TQ'nun tam anlamıyla önleyemediği gözlendi. Ayrıca, DOX'un ROS miktarını arttırmadığı ve TQ'nun da antioksidan seviyesini değiştirmediği görüldü.