Özet:
Küreselleşme sürecinde, sosyal diyalog iki tarafı da tatmin edecek ekonomik ve sosyal politikalarla ilgili ortak çözümler bulabilmek için işçi ve işverenleri biraraya getirir. Böylece farklı çıkar grupları temsil edilmiş olur. Sosyal diyalog, sosyal ortakların katılımının anayasal çerçevede garantilenmiş olması nedeniyle Avrupa Birliği (AB) düzeyinde yönetici ve işçi organizasyonlarınının temsilcilerinin ortak katılımını sağlayan politikalar geliştirilmesinde Avrupa Sosyal Modeli'nin en önemli yapı taşlarından birisidir. Bununla birlikte, son yıllarda Avrupa sosyal ortakları daha özerk bir sosyal diyalog gerçekleştirmek istediklerini vurgulamaktadırlar. Türkiye'nin, üyelik sürecinin bir gereksinimi olarak, ulusal mevzuatını uyumlu hale getirmesi için ilgili politika alanlarını revize ederek topluluk müktesabatını kabul etmesi gerekmektedir. Sosyal politika ve sosyal diyaloğun bu mevzuatın bir parçası olması nedeniyle, zayıf işçi-işveren ilişkileri geçmişine rağmen Türkiye de sosyal diyaloğu gündeminde oldukça önemsemektedir. Bu çalışma sosyal diyaloğun AB düzeyinde analizi, Avrupa sosyal diyaloğunun zamanla değişen yapısı ve Türkiye'de sosyal diyaloğun mevcut durumu hakkında bilgi sunmak ve sonuç olarak Türkiye'de sosyal diyalog sistemi ile ilgili sıkıntıları ortaya koymak amacıyla hazırlanmıştır.
