Özet:
Whittington 1996 yılında yapmış olduğu çalışmasında 1960'larda ortaya çıkan plânlama yaklaşımının yöneticilerin karar almasına yardımcı olan, pazar yapısının ve rekabet yapısının anlaşılmasında kullanılan araçlara ve tekniklere odaklandığını, 1970'lerde inovasyon, şirket birleşmeleri, şirket satın almaları, uluslararasılaşma gibi politika araştırmalarının gelişim gösterdiğini ve 1980'lere gelindiğinde araştırmacıların stratejik değişime uyum sağlama konusunda yardımcı olan süreç araştırmalarına yoğunlaştığını, şimdilerde ise süreç okuluna yeni bir içgörü kazandıran ancak temel meseleleri örgütsel düzeyde değil de yönetim düzeyinde ele alan pratik yaklaşımın gündemde olduğunu belirtmiştir. Yazar akademisyenlerin ve uygulayıcıların katılımı ile yeni bir bakış açısının (strategy as practice) belirdiğini ve bu yeni bakış açısının bazı boşlukları doldurduğunu iddia etmektedir. İlgili alanyazın incelendiğinde uygulamada strateji yaklaşımının (strategy as practice) stratejik yönetim alanında yaklaşık son on senelik bir zaman zarfı içerisinde gelişim gösterdiği ve dünya çapında yeni yeni araştırmalara konu edildiği tespit edilmiştir. Söz konusu tespit uygulamada strateji yaklaşımının henüz değerlendirilmemiş potansiyelinin açığa çıkarılması noktasında ilgili tezin çalışılmasına ilham kaynağı olmuştur. Bu ilhamdan yola çıkarak bu çalışma, hastanelerde tepe yönetim takımlarını oluşturan aktörlerin kendi içlerinde ve temsil ettikleri örgütsel yapı ile nasıl bir etkileşim içerisinde olduğunu ve söz konusu etkileşimlerin stratejik eylemlere yansımalarını uygulamada strateji yaklaşımı üzerinden sorgulamayı hedeflemektedir. Araştırma merkezi ve faaliyet alanı Antalya ili olan biri üniversite hastanesi, diğeri özel bir hastane olmak üzere iki farklı örgütsel bağlam üzerinde nitel araştırma, özelde bütüncül çoklu durum deseni aracılığı ile gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda yarı yapılandırılmış görüşmelere dayalı 57 görüşme yapılmış, görüşmeler, gözlem ve doküman incelemeleri ile desteklenmiştir. Söz konusu çalışmanın, örgütsel ve sosyal pratiklere, praksislere ve uygulayıcıların dünyasına odaklanılması ve özellikle bağlamın içeriden keşfine yönelik çaba sarf edilmiş olması, kuramsal açıdan nitelikli bilgi üretme bakımından alana önemli ve anlamlı bir katkı sağladığı kanaatini güçlendirmektedir. Bu bağlamda daha sonra yapılacak olan çalışmalara rehberlik edebilecek önemli açılımlar sağlayabilmektedir.
