Türkiye’de kadına yönelik şiddetin önlenmesinde yasal mevzuat, emniyet birimlerindeki uygulama ve Antalya örneği

Abstract

Kadına yönelik şiddet, geçmişten günümüze tüm dünya da olduğu gibi ülkemiz özelinde de çözülmesi gereken en önemli sorunlardan biridir. Bu sorunun çözümüne yönelik gerek ulusal gerekse uluslararası arenada yeni düzenlemeler yapılmasına, akademik çevrelerce sorunun tespiti ve çözümüne yönelik toplum dinamiklerini harekete geçirmek adına birçok alanda çalışma yürütülmesine rağmen, kadına yönelik şiddet halen toplumsal bir sorun olarak güncelliğini korumaktadır. Yapılan yasal düzenlemeler ile şiddet gören ya da şiddet tehdidi altında bulunan kadınlara yönelik birçok alanda olumlu gelişmeler yaşandığı görülmektedir. Ancak ataerkil anlayış ve toplumsal baskından kaynaklı sorunlar, şikâyet mekanizmasının işlemesinde ve dolayısıyla bu sorunun çözümünde olumsuzluklar yaşanmasına neden olmaktadır. Şiddet mağduru kadınlara yönelik emniyet birimlerindeki uygulamaları açıklayan bu çalışmada, şiddete maruz kalmış (8) kadın ile nitel görüşme yapılmış ve bu görüşmeler ile kadınların şiddet algıları, şiddet karşısındaki tutum ve davranışları, şiddet mağduru kadınlara yönelik yapılan yasal düzenlemeler açıklanmaya çalışılmış ve görüşme yapılan kadınlardan elde edilen bulgular akademik literatür çerçevesinde yorumlanmıştır. Yapılan görüşmeler sonucu toplumun her statüsünden, bölgesinden ve eğitim seviyesinden kadının halen şiddete maruz kalabildiği görülebilmektedir. Şiddet gören kadınların büyük bir kısmının evliliğinin devamını sağlamak, toplumda dışlanmamak ve çocuklarından ayrılmamak için şiddete sessiz kalmayı tercih ettikleri söylenebilir. Toplumsal bir sorun olan şiddetin sadece şiddet mağduru kadınlara yönelik yasal düzenlemelerle çözülemeyeceği, şiddet uygulayan erkeklerinde bu çözümün bir parçası olması gerektiği ve kadının hayatının her evresinde ekonomik bağımsızlığa sahip olmasının önemli olduğu söylenebilir.