Özet:
Jean-Luc Godard, sinema kariyeri boyunca sürekli yenilik arayan bir yönetmen olmuştur. Bu yenilik arayışları, onun sinemasının çok boyutlu ve sürekli değişim halinde olmasını sağlamıştır. Bununla birlikte sinemasının sürekli değişim halinde olması ve uzun bir süreci kapsaması, sinema kariyerinin bir bütün olarak incelenmesini zorlaştırmaktadır. Bu çalışma, Godard sinemasını auteur kuramından yararlanarak dönemlerine ayırmayı ve belirlenen dönemler çerçevesinde yönetmenin sinemadaki yenilikçi arayışlarını ortaya koymayı hedeflemektedir. Godard sinemasının dönemlere ayrılması hem onun sinemasının daha iyi anlaşılmasını hem de sinemasında yaşadığı değişimin ortaya çıkarılmasını sağlayacaktır. Godard'ın filmleri kronolojik olarak incelendiğinde belli zaman dilimlerinde sinemasında kırılma noktaları olduğu ve sinema anlayışını değiştirdiği görülmektedir. Bu keskin kırılma noktaları Godard'ın sinema kariyeri boyunca çektiği kırk sekiz filmi Yeni Dalga, Politik, Video Film ve Yeni Sinema olarak dört farklı döneme ayırıp incelemeyi mümkün kılmaktadır. Godard'ın Yeni Dalga Dönemi'nde biçim, görüntü ve birey; Politik Sinema Dönemi'nde söylem, ses ve sınıf; Video Film Dönemi'nde araç, yazı ve aile; Yeni Sinema Dönemi'nde ise mesaj, müzik ve toplum ön plandadır. Godard bu dört farklı dönemde farklı anlayışlara sahip olsa da, filmleri farklı zamanlarda çekse de, farklı ekiplerle ve oyuncularla çalışsa da içerik ve stil açısından bakıldığında hem her dönem kendi içinde hem de bütün dönemlerinde stil ve içerik olarak tutarlı olmayı başarmıştır. Godard sinema anlayışının yanında teknolojik olarak da daima öncü bir yönetmen konumundadır. Bütün dönemlerinde en son teknolojiden yararlanır ve teknolojik gelişmeleri sinema sanatına entegre etmenin yollarını arar. Godard, dört döneminde de hikâye, olay örgüsü, karakter gibi unsurları geri planda bırakarak sorgulayıcı, eleştirel aynı zamanda dil, siyaset, aşk, ölüm gibi kavramlar üzerine felsefi tartışmalar içeren bir sinema anlayışına sahiptir.
