Özet:
Bu araştırmada ebeveynlerin aile yaşam doyumuyla çocukların yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi incelemek amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu anasınıfı ve anaokuluna devam eden 4-5-6 yaş çocuklar (n=194) ve onların ebeveynlerinden oluşmaktadır. Çalışma verileri "Aile Yaşam Doyum Ölçeği, Kid–KINDL Yaşam Kalitesi Ebeveyn Ölçeği ve Kid–KINDL Çocuk Ölçeği (4–6 yaş)" olmak üzere üç farklı ölçüm aracı kullanılarak toplanmıştır. Ebeveynlerin algılanan yaşam doyumunu belirlemek için Aile Yaşam Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Ebeveynlerin çocukların yaşam kalitesine ilişkin bildirimlerini almak için Kid–KINDL Yaşam Kalitesi Ölçeği, 4-6 yaş çocukların kendi yaşam kalitesi algılarını belirlemek için de Kiddy-KINDL 4-6 yaş çocuk formu kullanılmıştır. Elde edilen yanıtlar kodlanarak istatistik programına aktarılmıştır. Araştırma sorularına bağlı olarak frekans ve yüzde gibi betimsel istatistikler yapılmış, ayrıca pearson korelasyon, t testi ve anova kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgularda katılımcıların aile yaşam doyumlarının ve çocuk yaşam kalitesinin ortalamanın üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca aile yaşam doyumu ile çocuk yaşam kalitesi arasında bir istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı görülmüştür. Buna ek olarak aile doyumunda ebeveynlerin eğitim düzeyi, çalışma durumu, yaşı, ailenin çocuk sayısı, sahip olunan çocuklarının yaşı ve ailenin ortalama geliri gibi sosyo-demografik değişkenlere göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir. Çocukların yaşam kalitesi algılarında da cinsiyet, yaş ve çocuğun doğum sırası sosyo-demografik değişkenlere göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir. Elde edilen bir diğer sonuç da çocukların yaşam kalitesine ilişkin bildirimlerinin yetişkinlere göre daha yüksek olduğudur.
