Özet:
İnsanlığın ve kişinin kozmostaki varlığı şimdiye dek, doğabilimsel, teolojik ve felsefî perspektif başta olmak üzere, "kendi üyelerince" birçok yönden tanımlamaya uğramıştır. Nitekim, birçok otorite tarafından Felsefî Antropoloji'nin kurucularından birisi olarak kabul edilen Max Ferdinand Scheler'nın da felsefî düşüncesinin temelini şu iki sual oluşturur: "İnsan nedir?", "İnsanın varlıktaki yeri neresidir?". Scheler'ya göre, insanlığın diğer canlılardan ayrılan nihaî neliği, onlardan farklı olarak, tamamıyla a priorik bir varolageliş sürecine tabiî tutulmuş olmamasıdır; bu durum insanı "mümkün mertebede otonom olan", "özgür" bir varlık kılmaktadır. Bundandır ki Scheler, insanı, Psikovital & Geist-varlığı şeklinde iki temele ayırmıştır. Bu çalışmada, tüm bir insanlıkta ve kişide beliren "özgürlük" mefhumu ve olgusu Scheler'nın düşünceleri ekseninde irdelenmeğe çalışılmıştır.
