Ortaokul 6. sınıf öğrencilerinin yönelme hali eki (+A) ve işlevini bulma durumu üzerine bir inceleme

Abstract

Bu çalışma, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı devlet ve özel okulların 6. sınıf ortaokul öğrencilerinin yenilenen Türkçe Dersi Öğretim Programı'ndaki yönelme hâli ekini ve işlevlerini bulma durumlarının incelenmesi ve farklı değişkenler bakımından yönelme hâli ekini ve işlevlerini bulma durumlarında anlamlı bir fark olup olmadığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca aynı okullarda görev yapan öğretmenlerin ve öğrencilerin yönelme hâli ekini ve işlevlerini bulmayla ilgili görüşleri de ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, nicel boyutta 2018-2019 eğitim öğretim yılında Antalya ilinde bulunan 4 ortaokulda öğrenim gören 160 altıncı sınıf öğrencisi; nitel boyutta ise açık uçlu soruya cevap veren 160 altıncı sınıf öğrencisi ile çalışmada belirlenen ölçütlere uyan ve çalışmaya gönüllü olarak katılmak isteyen 26 Türkçe öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırmada karma yöntem ve nicel verileri desteklemek için gömülü desen kullanılmıştır. Nicel veriler araştırmacı tarafından geliştirilen 28 cümle ve 3 paragraftan oluşan bir ölçme aracıyla; nitel veriler 15 -20 dakika süren yarı yapılandırılmış görüşmelerle elde edilmiştir. Öğrencilerden elde edilen nicel veriler SPSS 22.0 paket programı ile analiz edilmiştir. Analizlere geçilmeden önce değişkenlerin normal dağılıma uygunluğu Kolmogorov-Smirnov (K-S) testi ile sınanmıştır. Gerçekleştirilen test sonucunda normal dağılım göstermeyen değişkenlerin bağımsız iki grup karşılaştırılmalarında non-parametrik testlerden olan Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Normal dağılım göstermeyen değişkenlerin ikiden fazla bağımsız grup karşılaştırmalarında ise Kruskal Wallis Test kullanılmıştır. Kruskal Wallis Test sonucunda gruplar arasında farklılık görüldüğünde bu farklılığın hangi gruplardan kaynaklandığının test edilmesinde non-parametrik post-hoc tekniklerinden Tamhane-T2 kullanılmıştır. Niteliksel verilerin karşılaştırılmasında ise Ki-Kare testi kullanılmıştır. Veriler ayrıca yüzde ve frekans analizleri ile beraber tanımlayıcı istatistik analizleri yapılmıştır. İstatistik önem düzeyi p<0,05 düzeylerinde değerlendirilmiştir.Çalışmanın sonucu olarak, öğrencilerin ölçme aracındaki cümle ve metinler bağlamında yönelme hâli ekini bularak doğru cevaplama oranı %65,60; yanlış cevaplama oranı %25,90; boş bırakma oranı ise %8,50 olarak tespit edilmiştir. Öğrencilerin ölçme aracındaki cümle ve metinler bağlamında yönelme hâli ekinin bağlandığı unsurları bulma durumları incelendiğinde, öğrencilerin yönelme hâli ekini doğru cevaplama oranı %82,10; yanlış cevaplama oranı%11,90; boş bırakma oranı ise %6,10 olarak tespit edilmiştir. Öğrencilerin ölçme aracındaki cümle ve metinler bağlamında yönelme hâli ekininin işlevini bularak doğru cevaplama oranı %64,00; yanlış cevaplama oranı %30,20; boş bırakma oranı ise %5,80 olarak tespit edilmiştir. Yönelme hâli ekini ve işlevini bulma durumlarının okul türü ve okul başarısı açısından anlamlı farklılıklar gösterdiği, cinsiyete göre ise herhangi bir farklılık göstermediği saptanmıştır. Öğrencilerin yönelme hâli ekinin bağlandığı unsurları bulma durumları cinsiyet, okul türü ve okul başarısı açısından anlamlı farklılık göstermediği saptanmıştır. Çalışmaya katılan öğrencilerin yönelme hâli ekini bulma durumları incelendiğinde cümlelerde paragrafa göre daha başarılı oldukları tespit edilmiştir. Öğrencilerin yönelme hâli ekini bulurken en çok yaptıkları hatalar: zarf fiil ekine yönelme hâli deme, ekin ünlüsü ile karıştırma, diğer hâl ekleri ile karıştırma olarak tespit edilmiştir. Öğretmenlerin çoğunluğunun yönelme hâli ekini öğretirken, buldururken ve ekin işlevini buldururken örnekler üzerinden araştırma yapma yolunu izledikleri tespit edilmiştir. Öğrencilerin çoğunluğunun ise yönelme hâli ekini bulurken –e/-a ekine dikkat etme, işlevi bulurken ise metin veya cümlenin anlamına dikkat etme yolunu izledikleri tespit edilmiştir.