Ortaokul öğrencilerinin matematik motivasyonları, tutumları ve başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin matematik motivasyonları, tutumları ve başarıları arasındaki ilişkiyi belirlemek ve bu ilişkinin cinsiyete, kardeş sayısına, anne ve baba eğitim düzeyine göre değişimini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır Araştırmanın evrenini Burdur ilindeki Gölhisar ilçesi oluşturmaktadır. Araştırma 6 okulda toplam 252 8.sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Araştırmada öğrencilerin demografik bilgilerini elde etmek için araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgiler formu kullanılmıştır. Öğrencilerin matematik motivasyon düzeylerini belirlemek amacıyla Aktan ve Tezci (2013) tarafından Türkçeye uyarlanan ilköğretim öğrencileri için geçerliliği ve güvenirliliği yapılmış Matematik Motivasyon Ölçeği (MMÖ) kullanılmıştır. Ölçek, içsel hedef yönelimi (3 madde), dışsal hedef yönelimi (4 madde), konu değeri (5 madde), öğrenme inançları (5 madde), öz yeterlik (6 madde), sınav kaygısı (4 madde) olmak üzere 6 alt boyuttan oluşmaktadır. Öğrencilerin matematiğe yönelik tutumunu ölçmek için Baykul tarafından geliştirilen Matematik Tutum Ölçeği kullanılmıştır (Baykul, 1990; akt. Karadeniz, 2014). Öğrencilerin matematik başarısı belirlenirken 7.sınıf matematik dersi not ortalaması ölçüt olarak alınmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde betimsel analiz, Bağımsız Gruplar t-Testi, ANOVA, Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre matematik motivasyonu, tutumu ve başarısı arasında pozitif yönlü orta düzey anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Matematik motivasyonu ve tutumunun cinsiyet, kardeş sayısı, anne ve baba eğitim düzeyinden bağımsız olduğu tespit edilmiştir. Matematik başarısının cinsiyete, anne ve baba eğitim düzeyine göre anlamlı farklılaştığı ve kardeş sayısı değişkeninden bağımsız olduğu tespit edilmiştir.