Özet:
Son yıllarda, biyomalzeme/doku etkileşimi üzerine önemli çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmalar doğrultusunda, vücudun doğal dokularını yeniden yapılandırmaya yönelik biyouyumlu malzemelerin geliştirildiği görülmektedir. Bu çalışmada, dental olarak kullanılan metal implant parçalarında, çok sık karşılaşılan; yara, kemik dokusunda çatlama, alerjik reaksiyonlar, ikinci bir cerrahi müdahaleye gerek kalınması gibi durumları ortadan kaldırmayı hedefleyen, gelecekte biyouyumlu ve biyobozunur membran sabitleyici vidaların üretilmesine olanak sağlayacak nitelikte biyokompozit malzemeler geliştirildi. Bu amaçla, ilk olarak yaş çöktürme yöntemi ile hidroksiapatit (HAP) partikülleri sentezlendi. Sentezlenen partiküllerin yüzeyi üç farklı fonksiyonel silan bileşiği (3-Aminopropil trimetoksisilan (AMMO), 3-Glisidiloksipropil trimetoksisilan (GLYMO) ve 3Trietoksisilil propil süksinik anhidrit (GF-20)) kullanılarak modifiye edildi. Elde edilen silan modifiye HAP partikülleri polilaktik asit (PLA) matriksine katkılandıktan sonra sonra pres yardımıyla şekillendirildi. Sentezlenen karışımların N2 atmosferi altında, 200°C'de sertleştirilmesi sonucu biyokompozitler hazırlandı. Sentezlenen biyokompozitlerin yapıları Fourier Dönüşümlü Infrared Spektrofotometre (FT-IR) ile, yüzey morfolojileri Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ile aydınlatıldı. Termal davranışları Diferansiyel Taramalı Kalorimetre (DSC) ve 600°C'de kül fırınında % ağırlık kaybı ölçümleri ile karakterize edildi. Biyokompozitlerin malzeme özelliklerini araştırmak amacıyla; 37°C 'de, 45 gün boyunca Yapay vücut sıvısı (SBF) ortamında bekletildikten sonra başlangıca göre Vickers cinsinden sertlik değerlerindeki değişim ve % ağırlık kayıpları belirlendi.
