Üniversite öğrencilerinde affetmeyi yordayan bazı değişkenlerin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın öncelikli amacı üniversite öğrencilerinin yaşam pozisyonları, koşulsuz kendini kabul, duyguları yönetme becerileri ile Gestalt temas engelleri değişkenlerinin affetme düzeylerindeki yordayıcı rolünün kendini, başkalarını ve durumu affetme alt boyutlarına göre incelenmesidir. Araştırmada ayrıca üniversite öğrencilerinin affetme alt boyutlarında cinsiyete göre anlamlı farklılaşma olup olmadığının incelenmesi de amaçlanmıştır. Araştırmanın bağımsız değişkenlerini, cinsiyet, yaşam pozisyonları, koşulsuz kendini kabul, duyguları yönetme becerileri ve Gestalt temas engelleri oluşturmaktadır. Araştırmanın bağımlı değişkeni ise üniversite öğrencilerinin kendini, başkalarını ve durumuaffetme düzeyleridir. Araştırma evrenini Akdeniz Üniversitesi'nde öğrenim görmekte olan üniversite öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu Eğitim Fakültesi, Edebiyat Fakültesi, Ziraat Fakültesi ve Hukuk Fakültesi'nde öğrenim görmekte olan üniversite öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu oluştururken kolay ulaşılabilen fakülteler seçilmiş ve veri toplama araçları 2015-2016 Eğitim-Öğretim yılı bahar döneminde bu fakültelerde öğrenim görmekte olan gönüllü öğrencilere uygulanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu 471 kadın, 202 erkek olmak üzere toplam 673 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Heartland Affetme Ölçeği, Yaşam Pozisyonları Ölçeği, Koşulsuz Kendini Kabul Ölçeği, Duyguları Yönetme Becerileri ölçeği, Gestalt Temas Engelleri Ölçeği kullanılmıştır. T testi analizi sonucunda erkek üniversite öğrencilerinin kendini affetme puanlarının kadın üniversite öğrencilerinin puanlarından anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmüştür. Başkalarını affetme puanlarına bakıldığında ise tam tersi olarak, kadın üniversite öğrencilerinin başkalarını affetme puanlarının erkek üniversite öğrencilerinin puanlarından anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çoklu doğrusal regresyon analizi sonucunda yaşam pozisyonlarından "Ben OK'im, Sen OK'sin"yaşam pozisyonunun kendini ve durumu affetmeyi pozitif yönde; "Ben OK değilim, Sen OK değilsin" yaşam pozisyonunun başkalarını ve durumu affetmeyi negatif yönde; "Ben OK değilim, Sen OK'sin" yaşam pozisyonunun kendini ve başkalarını affetmeyi negatif yönde, durumu affetmeyi ise pozitif yönde ve anlamlı olarak yordadığı görülmüştür. Koşulsuz kendini kabul değişkeninin de affetmenin tüm alt boyutlarını anlamlı bir şekilde ve pozitif olarak yordadığı bulunmuştur. Bulgular ayrıca duyguları yönetme becerilerinin kendini ve durumu affetmenin anlamlı ve pozitif bir yordayıcısı olduğunu göstermiştir. Gestalt temas engellerinde temas engelinin kendini affetmeyi olumlu ve anlamlı olarak yordadığı sonucuna ulaşılırken bağımlı temas engelinin başkalarını affetmeyi olumlu ve anlamlı; temas sonrası engelinin ise başkalarını affetmeyi olumsuz ve anlamlı bir şekilde yordadığı görülmüştür.