Abstract:
Amaç: Bu çalışma çalışan ve çalışmayan ergenlerin olumsuz çocukluk çağı deneyimlerini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı karşılaştırmalı tipteki bu çalışma 15 yaşını doldurmuş 18 yaşını doldurmamış, araştırmaya gönüllü olarak katılan 213 çalışan ve 457 çalışmayan ergen ile gerçekleştirilmiştir. Çalışan ve çalışmayan ergen grubunun her ikisi içinde aynı Kişisel Bilgi Formu ile Uluslararası Çocuk İstismar ve İhmalini Önleme Birliği Çocuk İstismarı Tarama Aracı- Çocuk/Genç Erişkin kullanılmış olup, çalışan ergen grubuna farklı olarak Eğitim ve Çalışma Bilgisi Formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerinin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve Pearson ki-kare testi uygulanmıştır. Bulgular: Araştırma sonucunda çalışmayan ergen grubunda yaşanan psikolojik ve fiziksel olumsuz çocukluk çağı deneyimleri (OÇÇD) ile ihmal prevalansları sırasıyla %77.9; %63.7; %47.5, çalışan ergen grubundaki prevalanslardan sırasıyla %67.6; %50.7; %27.2 daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışmayan ergen grubunda son bir yılda yaşanan psikolojik ve fiziksel OÇÇD ile ihmal insidansları sırasıyla %70.7; %49.9; %41.8, çalışan ergenlerdeki insidanslardan sırasıyla %61.5; %38.0; %23.9 daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışan ergenlerde parçalanmış aile oranının çalışmayan ergenlere göre daha yüksek olduğu, çalışmayan ergenlerde ise çekirdek aile oranının çalışan ergenlere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Çalışan ergenlerde "tek ebeveyn ile" yaşama oranı çalışmayan ergenlere göre daha yüksekken, çalışmayan ergenlerde ise "aile ile" yaşama oranı çalışan ergenlere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışan ergenlerde sigara kullanım ve "çok iyi" aile gelir durumu oranının çalışmayan ergenlerden daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Bu araştırma ile çalışmayan ergenlerin çalışan ergenlere göre daha fazla oranda OÇÇD yaşadığı saptanmıştır. Sonuç olarak bu bulgu OÇÇD'nin önlenmesi, erken tanı ve tedavisinde birçok disipline yol gösterici olması açısından önemlidir.
