Özet:
İnsanlık tarihi kadar eski olan çatışmaların birçok türü vardır. Bazı çatışmalar insanlar arasında, bazıları devletler arasında bazıları ise devlet ve devlet dışı aktörler arasında yaşanmaktadır. Devlet ve devlet dışı aktörler arasında yaşanan çatışmalardan biri Kolombiya Devleti ve FARC arasında gerçekleşendir. 1964 yılında başlayan bu çatışma modern dönemin en uzun süren çatışmalarından biridir. 52 yıl süren çatışma, 2016 yılında imzalanan barış anlaşması ile görece olarak sona ermiştir. Anlaşma ile çatışmanın ortaya çıkması ve sonrasında büyümesinde etkili olan birçok noktaya değinerek kalıcı bir barış hedeflenmiştir. Bu nedenle anlaşmanın uygulanması çok önemlidir. Çünkü ancak anlaşmanın uygulanması ile hedefler yerine getirilebilmektedir. Buradan hareketle bu çalışmanın araştırma sorusu "Kolombiya'ya yaklaşık elli yıl sonra kırılgan da olsa bir barış getiren barış anlaşmasının yeterince uygulandığı ve bu sayede ülkede kalıcı barışa ulaşıldığı ileri sürülebilir mi?" olarak tasarlanmıştır. Bu soruya yanıt vermek için Kolombiya barış anlaşmasının uygulanma oranları ölçülmüştür. Ölçümler için anlaşmanın temel altı maddesi başta olmak üzere 578 şartın uygulanma oranlarına bakılmıştır. Çalışmada "Eğer barış anlaşmasının temel maddelerinin tamamen uygulanmasında eksiklik var ise o zaman kalıcı barışa ulaşmak zaman alabilir." hipotezinin kanıtlanıp kanıtlanamayacağına bakılmıştır. Buna göre özellikle altı temel maddenin uygulanmasında tamamlanma oranının düşük olduğu görülmüştür. Bunun yanı sıra bu tez çalışması için görüşülen Kolombiyalı akademisyenler de anlaşmanın uygulama oranını düşük bulmaktadır. Çalışma için, akademisyenlerin görüşleri ve yazarın ülkede gerçekleştirdiği araştırma ve gözlemler eldeki veriler ile birlikte değerlendirilmiştir. Bunun sonucunda elde edilen bulgulara göre Kolombiya barış anlaşmasının uygulanmasında bazı eksiklikler olduğu ve bu eksikliklerin kalıcı barışı elde etmeyi yavaşlattığı tespit edilmiştir.
