Özet:
Amaç: Bu çalışmanın amacı deneysel fonksiyonel dispepsi (FD) modeline bağlı afferent vagal disfonksiyonda endojen periferal apelinin rolünü araştırmaktır. Yöntem: Deneysel FD modeli oluşturmak amacıyla yeni doğan Sprague Dawley sıçan yavrularına postnatal 1. ve 21. günler arasında 3 saat/gün maternal separasyon uygulanmıştır. Sıçanlar, yetişkin yaşa ulaştıklarında 7 gün boyunca (90 dakika/gün) hareket kısıtlama stresine maruz bırakılmıştır. Hayvanların vücut ağırlık ve besin alım takipleri yapıldıktan sonra, FD aracılı gelişen anksiyete benzeri davranışlar, yükseltilmiş artı labirent ve açık alan testleri ile değerlendirilmiştir. Katı mide boşalımı, özofago-gastrik gevşeme (ÖGG) ve gastrik akomodasyon refleksi (GAR), bir gece önce aç bırakılan hayvanlarda ölçülmüştür. ÖGG ve GAR'ı değerlendirmek amacıyla, balon kateter ile özofagiyal ve gastrik distansiyon oluşturulmuştur. Gastrik tonustaki distansiyona bağlı değişiklikler, fundus ve korpusa serozal olarak implante edilen bir çift gerim ölçer transdüser aracılığıyla kaydedilmiştir. Apelin reseptörü (APJ), geçici reseptör potansiyeli vanilloid-1 (TRPV1) ve geçici reseptör potansiyeli ankyrin-1 (TRPA1) ekspresyonundaki değişiklikler immünohistokimyasal yöntem ile değerlendirilmiştir. Bulgular: FD grubu hayvanlar kontrol grubu sıçanlara göre anksiyete benzeri davranışlar gösterirken, vücut ağırlığı ve gıda alımı ise önemli ölçüde azalmıştır. FD grubu hayvanlarda hem fundus hem de korpusta GAR ve ÖGG yanıtı önemli ölçüde azalırken, mide boşalımı da yavaşlamıştır. GAR ve ÖGG'deki FD'ye bağlı bozulan refleks yanıtları, apelin reseptör antagonisti F13A (70 nmol-ml-kg-1, i.v) ön uygulamasıyla düzelme göstermiştir. Çift immünofloresan etiketleme çalışmalarımız, APJ'nin TRPV1 ve TRPA1 eksprese eden afferent nöronal perikaryada üretildiğini göstermektedir. Özofagus ve mideyi innerve eden vagal afferent nöronlarda FD'ye bağlı APJ ve TRPV1 ekspresyonu artarken, TRPA1 üretiminde değişim saptanamamıştır. Ayrıca FD sıçanların gastrik vagal afferent sinir sonlanmalarında APJ ekspresyonunun arttığı tespit edilmiştir. Sonuç: Elde ettiğimiz bulgular, apelin reseptör antagonistlerinin FD tedavisinde terapötik potansiyelini işaret etmektedir.
