Özet:
Konu ve amaç: Type 2 diabetes mellitus (T2DM) insülin sekresyonu veya aktivitesinden kaynaklı hiperglisemi ile karakterize metabolik bir hastalıktır. n-3 poliunsature yağ asitleri (PUFAs), özellikle eikosapentaenoik asid (EPA, 20:5n-3)'in diyabetik hayvan modellerinde insülin duyarlılığını arttırdığı belirtilmesine rağmen, altında yatan moleküler mekanizma net değildir. Bu çalışma, etil-ester EPA'nin karaciğerde adiponektin reseptörlerinin ekspresyonunu arttırarak T2DM oluşum riskini azalttığı hipotezini savunmaktadır. Yöntem: Bu çalışmamızda, normal diyet (ND), yüksek yağlı beslenme (HFD) ve HFD/STZ-indüklü Tip 2 Diabetes Mellitus (T2DM) gruplarında EPA'nın anti-diyabetik etkisinin adiponektin reseptörleri (T-cadherin, AdipoR1) üzerindeki etkisi değerlendirildi. Bulgular: EPA takviyesinin, ND ve T2DM gruplarında AdipoR1 mRNA seviyesini arttırdığı gözlendi. Buna ek olarak, EPA ile tedavi sonrasında HFD ile beslenmiş ratların karaciğerinde T-cadherin protein seviyesinin arttığı gözlendi. Sonuç: Bu sonuçlar, EPA'nın, T2DM'de AdipoR1 ekspresyonunu artırarak, insülin duyarlığını geliştirebileceğini ve T2DM riskini düşürebileceğini göstermektedir. Anti-diyabetik etkilerine ek olarak, EPA aynı zamanda HFD ile beslenmiş ratlarda T-cadherin protein ekspresyonunu arttırarak HFD ile ilişkili bozuklukları ortadan kaldırabilir.
