Özet:
İnsanoğlu geçmişten günümüze kendine özgü el sanatlarını ve kültürlerini beraberinde taşımıştır. Bir kültür unsuru olan el sanatları o toplumun zekasını ve yaşam seviyesinin bir göstergesi olmuştur. Kuşaktan kuşağa aktarılan ve önemli bir değer olan el sanatları geçmişle gelecek arasında köprü kuracak ve bunu milli değerlerini kültürünü kaybetmeden yapacak gençler yetiştirmek misyonu önem taşımaktadır. Günümüz dünyasında hızlı gelişen teknoloji ve buna aynı hızla ayak uyduran nesil geçtiğimiz eğitim öğretim yılının uzaktan eğitim yöntemi ile yürütülmesi sebebiyle ilk öğretim ikinci kademe yaş grubu öğrencilerin maalesef dijital bağımlılıklarını arttırdığı gözlemlenmiştir. Teknoloji ve dijital dünyanın yararları göz ardı edilmeksizin yanında getirdiği olumsuz durumları yok saymak mümkün değildir. Bu olumsuz durumlar gençlerin duygu ifadelerinde, el becerilerinde, iletişim becerilerinde ve üretme- bir ürün ortaya koyma noktasında yetersiz kaldıklarını açıkça göstermektedir. Sağlıklı bir birey yetişirken nitelikli ve zengin uyaranlara maruz kalması ayrıca bu uyaran zenginliği içinde hem bireysel başarı hem de takım içerisinde başarılı ve uyumlu olması kabul görmektedir. Yaş grubunun gereği oldukça aktif oldukları dönemde sanatsal etkinliklerin çokluğu ve çeşitliliği çocuğun ruhsal ve bedensel olarak pozitif yönde destekleyeceği ön görülmektedir. Sanat eğitimiyle amaçlanan üretken, kendine güvenen, kültürüne önem veren ve devamını sağlayacak bireyler yetiştirmektir. Bu bağlamda geleneksel Türk sanatları ülkemizin geleceği için eğitimdeki önemi üzerinde durulması gereken bir konudur. Bu araştırmada ilköğretim ikinci kademede görsel sanatlar dersinde geleneksel el sanatlarının öğretimi ile ilgili eksiklikler ortaya konmuştur.
