Özet:
Bu çalışmanın temel amacı, ebeveynlerin sosyal sorun yönelimi ile çocukların benlik algısı arasındaki ilişkiyi incelemektir. Betimsel araştırma türlerinden olan tarama modeli kullanılarak yapılan araştırmanın evrenini, 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Antalya merkez ilçelerindeki anaokullarına devam eden 6 yaş çocukları ve ebeveynleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemine ise merkez ilçelerde bulunan dokuz bağımsız okulundan random örnekleme yöntemiyle seçilmiş 120 çocuk onların ebeveynleri (n=240) dahil edilmiştir.Araştırma verilerinin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Sosyal Sorun Çözme Envanteri ve Demoulin Çocuklar İçin Benlik Algısı Testi kullanılmıştır. Verilerin analizinde, grupların test puanlarının ayrı ayrı karsılaştırılmasında tek faktörlü varyans analizi ve ilişkisiz -t testi kullanılmıştır.Araştırma sonucunda annelere göre babaların sorunlara duyuşsal olarak yöneldikleri saptanmıştır. Anne ve babaların sosyal sorun çözme becerilerinden tanı koyma, karar verme ve çözüm üretme alt boyut puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı görülürken, seçenek boyutunda anlamlı bir farklılığın olduğu belirlenmiştir (p>.001).Annelerinin sosyal sorun çözme düzeyi arttıkça, çocukların öz yeterlilik ve benlik algısı düzeyini puanlarının düştüğü, babaların sorun çözme düzeyleri puanlarının çocukların benlik algısı puanları arasında bir farklılık yaratmadığı saptanmıştır.
