Özet:
Bu çalışmada, Antalya ve yöresinde üretilmekte olan önemli standart portakal çeşitlerimizden Washington Navel portakalı ile standart altıntop çeşitlerimizden Star Ruby altıntopunun derim sonrası fizyolojileri ile soğukta ve kontrollü atmosferde muhafaza olanakları araştırılmıştır. Bu amaçla yürütülen çalışmalar 1994-1996 yılları arasında ve iki deneme periyodunda gerçekleştirilmiştir. Denemelerde kullanılan Washington Navel portakalları Antalya ve Finike olmak üzere ayrı ayrı iki farklı yöreden, Star Ruby altıntopları ise sadece Antalya yöresinden derilmişlerdir. Optimal derim zamanında dertlen portakal ve altıntoplar, difenilli kağıtlara sarma, mumlama ve mumlama+difenilli kağıtlara sarma olmak üzere üç farklı derim sonrası uygulamasından sonra portakallar değişik yıllarda 3°, 5°, 6° ve 7°C'de soğukta; 5°, 6° ve 7°C'de kontrollü atmosferde; altıntoplar ise 8° ve 10°C'de soğukta; 10°C'de kontrollü atmosferde muhafazaya alınmıştır. Kontrollü atmosfer denemelerinde her iki turunçgil türünde de %1 C02:%3 02; %3 C02:%3 02 ve %5 C02:%3 02 olmak üzere üç farklı atmosfer bileşimi kullanılmıştır. Muhafaza periyodu süresince soğukta ve kontrollü atmosferde muhafaza edilen portakal ve altontoplardan belirli aralıklarla alınan meyve örneklerinde değişik fiziksel ve kimyasal analizler yapılmış, ortaya çıkan mantarsal ve fizyolojik nedenli bozulmaların miktarı belirlenmiştir. Ayrıca meyvelerin solunum hızında meydana gelen değişmeler ile depolamadan sonra meyvelerin manav koşullarındaki dayanma durumları da incelenmiştir. Araştırmalardan elde edilen sonuçlar, soğukta muhafazada, Finike ve Antalya yöresi portakalları için 5°C sıcaklık, %85-90 oransal nem ve difenilli kağıtlara sarma uygulmasının, altıntoplar için ise 10°C sıcaklık, %85-90 oransal nem ve difenilli kağıtlara sarma uygulamasının en uygun depolama koşullan olduğunu göstermiştir. Kontrollü atmosferde muhafazada ise portakallarda 5°C ve altıntoplarda 10°C sıcaklık yanında %1 C02 : %3 02 konsantrasyonu en uygun kontrollü atmosferde muhafaza ortamı olarak saptanmıştır. Ayrıca, meyvelerde saptanan kalite kayıplarının kontrollü atmosferde muhafaza sırasında soğukta muhafazaya göre önemli düzeylerde daha az olduğu da belirlenmiştir.
